Είναι μια λειτουργία που συμβαίνει αυτόματα σε φυσιολογικές καταστάσεις και μας δίνει την αντίληψη της διαφορετικότητας των ήχων και την ικανότητα να αναλύουμε τον ήχο σε διαφορετικές μονάδες. Η σημαντικότητα της ακουστικής αντίληψης είναι τεράστια καθώς χάρη σε αυτή τη διαδικασία μπορούμε να μαθαίνουμε καινούριο λεξιλόγιο. Η ακουστική διάκριση δεν έχει σχέση με την ακουστική ικανότητα του ανθρώπου. Έτσι ένα παιδί μπορεί να έχει τέλεια ακοή αλλά να έχει δυσκολίες στην επεξεργασία των ήχων , δηλαδή στην ικανότητα του εγκεφάλου να αποκωδικοποιεί τους ήχους τους οποίους ακούει.
Η διαταραχή της ακουστικής αντίληψης μπορεί να συμβαίνει σε διάφορα επίπεδα, όπως σε ήχους του εξωτερικού περιβάλλοντος (π.χ. το παιδί να μην μπορεί να ξεχωρίσει τον ήχο του τηλεφώνου με τον ήχο της κόρνας ενός αυτοκινήτου). Μπορεί η διαταραχή ακουστικής αντίληψης να συμβαίνει σε επίπεδο πρότασης (π.χ. το παιδί να μην μπορεί να επαναλάβει μια πρόταση η οποία περιέχει πολλές λέξεις, με αποτέλεσμα να προφέρει ή την μισή πρόταση ή ορισμένες λέξεις από αυτήν). Μπορεί να συμβαίνει σε επίπεδο λέξης (π.χ. το παιδί να δυσκολεύεται να επαναλάβει πολυσύλλαβες λέξεις με αποτέλεσμα να παραλείπει φωνήματα, ή να αντιστρέφει συλλαβές, όπως /εφέλαντας/ αντί για /ελέφαντας/ ή /πουτούγια/ αντί για /πεταλούδα/). Η διαταραχή της ακουστικής αντίληψης μπορεί να συμβαίνει και στην πιο μικρή μονάδα των ήχων που είναι τα φωνήματα. Αυτή η περίπτωση είναι πολύ συχνό φαινόμενο και διαταράσσει συγκεκριμένους ήχους οι οποίοι μοιάζουν ακουστικά μεταξύ τους. Για παράδειγμα όταν ένα παιδί αντικαθιστά το φώνημα /δ/ με το φώνημα /β/, όπως /βέντρο/ αντί για /δέντρο/. Η δυσκολία γίνεται εντονότερα εμφανής όταν ζητήσουμε από το παιδί να επαναλάβει τα συγκεκριμένα φωνήματα σε ζεύγη, όπως /βα-δα/, /βε-δε/ κτλ. Τα φωνήματα τα οποία μοιάζουν ακουστικά μεταξύ τους και είναι αυτά που πολλά παιδιά δεν διακρίνουν ακουστικά είναι τα: /β/-/δ/, /φ/-/θ/, /σ/-/ζ/, /σ/-/θ/, /ρ/-/λ/.
Η διαταραχή στην ακουστική αντίληψη των ήχων μπορεί να συνυπάρχει με διαταραχές άρθρωσης, δηλαδή το παιδί να αντικαθιστά το φώνημα /δ/ με το φώνημα /β/ επειδή δεν μπορεί να τοποθετήσει σωστά την γλώσσα για το φώνημα /δ/. Στα πλαίσια της λογοθεραπευτικής παρέμβασης η ακουστική διάκριση και διαφοροποίηση των ήχων αποτελεί πρωτεύον στόχο για την σωστή άρθρωση των ήχων και των λέξεων.
