Πάντα, στις πολιτικές εξελίξεις είτε πρόκειται για δημοτικές/περιφερειακές, είτε για βουλευτικές/εθνικές εκλογές υπάρχει έντονο παρασκήνιο.
Και ως εκ τούτου παραγοντισμοί, πολιτικές ή άλλες συμφωνίες... ανθρώπινες πικρίες και απογοητεύσεις.
Ο Τέλης, ως παλιός "εκλογομάγειρας" είχε πει το αμίμητο σε μια παλιά συνέντευξη τύπου (δεν θυμάμαι αν ήταν στην περίπτωση του Αλκιβιάδη ή κάποιου προηγούμενου) όταν του θέσαμε σχετικό ερώτημα: "εκλογές κάνουμε, δεν κάνουμε... Αγιασμό"
Αν ανατρέξει κανείς ιστορικά σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, τοπικά, θα διαπιστώσει αντίστοιχα φαινόμενα και "κρυφές" ή φανερές (βέβαια, "κρυφές" δεν μπορεί να μείνουν αφού κάποια πράγματα ή πρόσωπα "φωνάζουν" από μόνα τους) συμφωνίες.
Και αυτό συμβαίνει ακριβώς, επειδή όλες οι παρατάξεις (αν εξαιρέσουμε τη Λαϊκή συσπείρωση του ΚΚΕ) είναι ετερόκλητες πολιτικά και ιδεολογικά.
Γι' αυτό και οι αποχωρήσεις που έπονται στη διάρκεια της τετραετίας και ο απόηχός τους είναι βαρύγδουπος...
Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι δημοτικές εκλογές έχουν από παλιά αυτή την ιδιαιτερότητα.
Διαμορφώνονται ανάλογα με προσωπικά-επαγγελματικά συμφέροντα βασιζόμενα σε φιλικές ή συγγενικές σχέσεις ψηφοφόρων και υποψηφίων.
Και πάντοτε οι πολιτικοί "παράγοντες" με τους μηχανισμούς και τις σχέσεις εξάρτησης που έχουν διαμορφώσει παίζουν τον δικό τους ρόλο που δεν περνάει απαρατήρητος. *
Και, όπως συνηθίζουμε να λέμε ή να γράφουμε την επομένη των εκλογών, όταν σχολιάζουμε εκλογικά αποτελέσματα: ο ψηφοφόρος, ως επί το πλείστον, δεν υπερψηφίζει αλλά καταψηφίζει ("μαυρίζει", κατά το κοινώς λεγόμενο).
Περιμένουμε όλοι τις ανακοινώσεις των υποψηφίων μιας και προς το παρόν η "μεταγραφολογία" απλώς διαρρέεται από τα επιτελεία (άλλωστε, κάτι που το ξέρουν τουλάχιστον δύο δύσκολα μένει "μυστικό) για να βγάλουμε περισσότερα συμπεράσματα.
Αλλά και να κρίνουμε πολιτικό-προγραμματικό λόγο, όπως και να "ζυγίσουμε" αντιδράσεις.
Δυστυχώς, με βάση τα πρώτα δείγματα (το είδαμε στις πρώτες δημόσιες εκδηλώσεις) δύσκολα θα αποφευχθούν οι προσωπικές προστριβές.
Το μεγάλο "στοίχημα" και ζητούμενο είναι κατά πόσον ο Κλεισθένης τελικά θα ενώσει και θα οδηγήσει τα "βαλτωμένα" δημοτικά μας πράγματα ένα βήμα παραπέρα στη νέα δημοτική περίοδο ή θα πάμε σε νέες πολιτικές "βεντέτες" και ανούσιες αντιπαραθέσεις (με μπόλικα πολιτικά "κόμπλεξ", αλλά και πολιτικό "ξεκατίνιασμα").
Μακάρι να διαψευστούμε...
* Σύμφωνα μάλιστα με πολιτικούς αναλυτές "Ο παραγοντισμός ως τρόπος ζωής δεν αποτελεί σημερινό φαινόμενο. Από αρχαιοτάτων χρόνων οι αυλικοί και οι σφουγγοκωλάριοι είχαν συνδέσει την υλική τους αναπαραγωγή με την τυφλή και άκριτη υπακοή στον αφέντη. Το χρήμα και η εξουσία δεν «μιλάνε» απλά και ευγενικά. «Βρίζουν», και μάλιστα ξεδιάντροπα με αγοραίου τύπου χαρακτηρισμούς και εκφράσεις. Παραγοντοποίηση στη γλώσσα των μαθηματικών σημαίνει μετατροπή σε γινόμενο των απλούστερων παραγόντων"
