Επόμενα βήματα θα είναι η επανεκκίνηση της οικονομίας και το «άνοιγμα» των κοινωνικών δραστηριοτήτων.

Το ποια θα είναι βέβαια η επιστροφή και σε ποιά "κανονικότητα" θα το δούμε στην πράξη, καθώς, έχουμε εντελώς νέα δεδομένα που κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει:

1) Η κοινωνική και ατομική αποστασιοποίηση συνέβαλε στην ψηφιοποίηση ατομικών, κοινωνικών και οικονομικών δραστηριοτήτων (ψηφιακή επικοινωνία, τηλεδιασκέψεις, τηλε-εκδηλώσεις, ψηφιακές οικονομικές συναλλαγές κλπ).

2) Ραγδαίες αλλαγές στο εργασιακό μοντέλο με την τηλε-εργασία (εργασία από το σπίτι) να ανατρέπει ριζικά τα μέχρι σήμερα δεδομένα (εργασία χωρίς τοπικούς ή υπερτοπικούς περιορισμούς, χτυπώντας θέσεις εργασίας που φάνταζαν εντελώς απόμακρες από το σπίτι σου στο νησί ή από το εξωτερικό, διακοπή μαζικών μετακινήσεων από και προς τη δουλειά, κατάργηση γραφείων και επαγγελματικών χώρων, περισσότερο χρόνος στο σπίτι με την οικογένεια κλπ).

3) Τα μοντέλα ζωής, εργασίας, κατανάλωσης, διασκέδασης και τουρισμού αναπόφευκτα αλλάζουν ή σε κάποιες περιπτώσεις έχουν ήδη αλλάξει ριζικά.

4) Οι τομείς του τουρισμού, πολιτισμού, μόδας, κατανάλωσης είναι σε φάση μεγάλων αλλαγών και ανακατατάξεων.

5) Η ανισότητα παγκόσμια έχει εκτιναχθεί σε όλα τα επίπεδα. Το ίδιο και τα "όρια" των "κουρασμένων" και "πιεσμένων" από την πανδημία και τους αυστηρούς περιορισμούς.

6) Τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας ακόμα δεν τις είδαμε. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι αυτές θα φανούν και θα γίνουν ιδιαίτερα αισθητές στον καθένα από μας σε 1 με 1,5 χρόνο όταν σταματήσουν οι επιστρεπτέες προκαταβολές, τα επιδόματα κλπ και θα ξεκινήσει η διαχείριση της αποπληρωμής των "κορονοχρεών".

7) Παράλληλα με όλα τα παραπάνω, συνυπάρχει σε επίπεδο αντιδράσεων ένα "εκρηκτικό" συνονθύλευμα συμπεριφορών κοινωνικής άρνησης (από τα οργισμένα - καταπιεσμένα νιάτα, τους πληττόμενους ή αδικημένους από τα μέτρα της πανδημίας, μέχρι τους ατομικούς, συλλογικούς και πολιτικούς-λαϊκιστικούς μικρο-εγωισμούς).

Με όλα τα παραπάνω, η λεγόμενη "επιστροφή στην κανονικότητα" από τον Μάιο (μέχρι τον Οκτώβριο;) είναι λόγος παρηγορητικός ή παραμυθητικός, κατά την πιο λόγια εκδοχή του.

Η ιστορία των παγκόσμιων κρίσεων δείχνει ότι η επόμενη μέρα είναι τελείως διαφορετική από την προηγούμενη με νέα μοντέλα λειτουργίας σε όλα τα επίπεδα.

Για παράδειγμα, στον τουρισμό (είναι χαρακτηριστικά τα συν και τα πλην του "πειράματος" με τους Ολλανδούς στη Ρόδο που είδαμε πρόσφατα) όταν κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει, η πιο αισιόδοξη πρόβλεψη κάνει λόγο για αύξηση κατά 50% στις αφίξεις του 2020  (δηλαδή αν μιλάμε για την Κω από τις 330 χιλ αφίξεις να φτάσουμε να φτάσουμε τις 500 χιλ.).

Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς ότι, οι ποσοτικοί στόχοι πχ της επιστροφής στα 1,200+ των αφίξεων του 2019 και όλων των αστρονομικών προβλέψεων της προ-covid εποχής δεν έχουν πια κανένα νόημα, όσο ο σχεδιασμός και η προσαρμογή σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης.

Νησιά όπως η Αστυπάλαια που μετατρέπονται σε πρότυπα πράσινης ανάπτυξης αρχίζουν να αποκτούν νέο ενδιαφέρον.

Στους τομείς της πράσινης ανάπτυξης, της αειφορίας αλλά και του  τουρισμού υγείας, του θερμαλισμού και των εναλλακτικών μορφών (ποδηλατικού-αθλητικού-θαλάσσιου-θρησκευτικού-περιπατητικού-γαστρονομικού) τουρισμού μπορεί και πρέπει να κινηθεί η Ιπποκρατική Κως, με βάση και τους πόρους που θα εισρεύσουν από το Ταμείο ανάκαμψης.

ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ" ΦΥΛΛΟ 1055/22-4-21