Μπορεί το προσφυγικό να βρήκε ανέτοιμη τη δημοτική αρχή, όμως με την υπόθεση του ΔΗΡΑΣΚ όφειλε να έχει σχέδιο. Δυστυχώς όμως, αποδείχτηκε πως, για μεν το προσφυγικό οι μετέπειτα χειρισμοί της συνέβαλαν τα μέγιστα στη διαμόρφωση της άσχημης εικόνας της πόλης με τις όποιες αρνητικές συνέπειες (το παραδέχονται όλοι οι εμπλεκόμενοι με τον τουρισμό), για δε τον ΔΗΡΑΣΚ πως, εξακολουθεί να βαδίζει στα τυφλά (ανάλογα με τις δικαστικές αποφάσεις…) ή στην ακόμα χειρότερη περίπτωση, εξακολουθεί να πιστεύει πως, με μοναδικό της επιχείρημα το ετήσιο κόστος λειτουργίας του, έχει το δικαίωμα να παίρνει αποφάσεις κατά το δοκούν.
Σαφώς και το οικονομικό κόστος είναι ένα μεγάλο ζήτημα, όπως το θέμα δεν είναι το κόστος, αλλά ο τρόπος που τόσο η διοίκηση του δημοτικού Μέσου όσο και προσωπικά ο δήμαρχος, χειρίστηκαν την υπόθεση.
Έδειξαν – δυστυχώς – αδυναμία αντιμετώπισης μιας κρίσης, παρά τα περί αντιθέτου (δια)δηλούμενα. Ανάγκασαν τους εργαζόμενους να προβούν σε επίσχεση εργασίας και οδήγησαν την υπόθεση στην αίθουσα του Δικαστηρίου.
Αυτό που προξενεί προβληματισμό, είναι το γεγονός πλέον ότι, η διοίκηση του Μέσου δεν είχε καν συζητήσει το τι θα πράξει σε περίπτωση που έχανε τη δίκη, όπως κι έγινε. Δηλαδή, εκτός του ότι ένα χρόνο τώρα «παλεύει» να βρει εθελοντές για να λειτουργήσουν τον «νέο ΔΗΡΑΣΚ» και ακόμα δεν το έχει καταφέρει (δεν έχει καν δικαιολογήσει αυτή την καθυστέρηση…), δεν σχεδίασε ένα δεύτερο πλάνο, ως όφειλε.
Ακόμα και σήμερα Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016, μιάμιση εβδομάδα μετά την έκδοση της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κω που δικαίωσε τους 13 εργαζόμενους, η πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου κα Βάση Παντελίκιζη, δεν γνωρίζει πώς θα λειτουργήσει ο Σταθμός. Δήλωσε όμως πως, ισχύει η προσφυγή στο Εφετείο…
Αξίζει το ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι, μόλις χθες Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016, κλήθηκε άρον – άρον σε έκτακτη συνεδρίαση το διοικητικό συμβούλιο. Το θέμα της συζήτησης άγνωστο, μιας και η πρόεδρος αρνήθηκε να απαντήσει σε σχετικό ερώτημα. Υποθέτουμε πως αφορούσε στις εξελίξεις μετά την δικαστική απόφαση. Τι άλλο…
Εν πάσει περιπτώσει, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του «Σ», η διοίκηση του ΔΗΡΑΣΚ, όταν πέρσι ξεκίνησε τη διαμάχη με τους εργαζόμενους μέσω της δικαστικής οδού, έδωσε εντολή στο νομικό της σύμβουλο να τραβήξει την υπόθεση στα άκρα. Με αυτό ως δεδομένο, θεώρησε πως, παρά την δικαστική απόφαση που προείπαμε και το γεγονός ότι, εάν η διοίκηση δεν δεχτεί τους εργαζόμενους στην εργασία τους και δεν καταβάλλει άμεσα 3000 ευρώ στον καθένα, τότε «διώκεται για ποινικό αδίκημα και ζητείται η κατάσχεση της περιουσίας του Δημοτικού Ραδιοτηλεοπτικού Σταθμού μέσα από αυτόφωρη διαδικασία…» όπως δήλωσε στην ΕΡΤ ΡΟΔΟΥ ο ένας εκ των δυο συνηγόρων των 13 εργαζομένων στον ΔΗΡΑΣΚ, εργατολόγος Δημήτρης Σαλαμαστράκης, επί μιάμιση εβδομάδα δεν προέβη σε καμία κίνηση. Σήμερα όμως, εξαναγκάστηκε να ανοίξει την πόρτα του ΔΗΡΑΣΚ στους 13 εκδιωχθέντες εργαζόμενους.
Φευ όμως!!! Οι πόρτες άνοιξαν, αλλά οι εργαζόμενοι βρέθηκαν «παρέα» μόνο με τα έπιπλα. Δεν υπάρχουν ηλεκτρονικοί υπολογιστές, ούτε μηχανήματα απαραίτητα για τη λειτουργία του Μέσου (προφανώς κάπου είναι αποθηκευμένα…), όπως επίσης, δεν υπάρχει πουθενά (τουλάχιστον σε εμφανές σημείο) το αρχείο του ΔΗΡΑΣΚ…
Αυτά προς το παρόν, γιατί έπεται συνέχεια…
Στα βίντεο που ακολουθούν μπορείτε να ακούσετε τον Γιώργο Κατσάβαρο που μιλά εκ μέρους των εργαζόμενων, τη πολύ ενδιαφέρουσα και «κατατοπιστική» συνομιλία εργαζόμενων με τον δημοτικό σύμβουλο Θεόφιλο Μουζουράκη και τις δηλώσεις της κας Παντελίκιζη.
