Η χαρισματική τραγουδοποιός της νησιωτικής μας παράδοσης αισθάνθηκε την Παρασκευή το πρωί αδιαθεσία (είχε προβλήματα καρδιάς αλλά έπαιρνε την κατάλληλη αγωγή) και κρίθηκε αναγκαία η μεταφορά της στο Νοσοκομείο για εξετάσεις. Είχαμε συνεννοηθεί εκείνη τη μέρα να την καλωσορίζαμε και στο ραδιόφωνο στην ΕΡΤ να χαιρετούσε τους συμπατριώτες της σε όλα τα νησιά όπως συνήθιζε.
Όμως ακόμα και όταν έμπαινε στο ταξί για το Νοσοκομείο το χαμόγελο της ήταν εκεί και παρόλη την ανημποριά της έτοιμη ήταν να καλημερίσει το Αιγαίο για να μη μας κακοκαρδίσει.. Της υποσχεθήκαμε να μιλήσουμε τη Δευτέρα που θα ήταν καλύτερα, όμως!!!!δε προλάβαμε.
Στο τμήμα επειγόντων περιστατικών διαγνώστηκε με κολπική μαρμαρυγή και της χορηγήθηκαν ανάλογα φάρμακα ενώ συστήθηκε η παραμονή της για ένα 24ωρο.
Η ίδια μιλώντας στους δικούς της ανθρώπους το μεσημέρι είπε πως αισθάνονταν καλύτερα ωστόσο δεν έκρυβε και την ανησυχία της πως τώρα που γύρισε σπίτι της «θα έφευγε» και λίγες ώρες αργότερα στις 8.30 το βράδυ η Άννα μας, ο γλυκύτατος αυτός άνθρωπος που δεν πίκρανε ποτέ κανένα «έφυγε», μόλις τρείς μέρες μετά την επιστροφή της στον τόπο που μεγάλωσε .
Τρείς γεμάτες μέρες από την αγάπη των φίλων της, των ανθρώπων που ήταν και η αιτία να επιστρέψει από τις 5μηνες διακοπές στην Αλίαρτο της Βοιωτίας όπου τη φιλοξένησε με ιδιαίτερη φροντίδα αγάπη και τρυφερότητα η οικογένεια του συγγραφέα και ερευνητή Γιάννη Κουτρουμάνη, μετά την αδιαφορία που επέδειξε η δημοτική αρχή της Κω να στηρίξει οικονομικά την Άννα, (ήταν γνωστά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε) ώστε να έχει μια κυρία δίπλα της να τη φροντίζει.
Μια δημοτική αρχή που όχι μόνο δεν έδωσε λύση (ακόμα περιμένουμε απάντηση!!! στη πρόταση του συμβούλου της πλειοψηφίας Νίκου Κανταρζή προς την αντιδήμαρχο) αλλά ακόμα και στο ψήφισμα που εξέδωσε ήταν φειδωλή και μίζερη γι αυτή τη μεγάλη κυρία που έδωσε τα πάντα στο νησί της ακόμα και το σπίτι της στην Αντιμάχεια (και είμαι σίγουρη ότι θα έδινε και το σπίτι της Αβέρωφ αν της ανήκε) για να εισπράξει ουσιαστικά ελάχιστα από το δήμο μέσω ενός ψυχρού ψηφίσματος.
Το δόσιμο του βαρύ ονόματός της στο δρόμο στο πατρικό της στην Αντιμάχεια και στο Παραδοσιακό Μουσικοχορευτικό “Αντάμωμα”, ήταν η προσφορά από τη δημοτική αρχή Κω, που έχει κάνει σημαία την οικονομική της ευρωστία όχι όμως και τις αξίες του σεβασμού της εκτίμησης της αγάπης προς το συνάνθρωπο.
Ήταν 15 Ιουνίου όταν έδωσε τη τελευταία συνέντευξη στην ΕΡΤ Ρόδου τηλεφωνικά από την Αλίαρτο της Βοιωτίας στέλνοντας τις ευχές και την αγάπη σε όλους τους συμπατριώτες μας στη Κω και στα Δωδεκάνησα, τραγουδώντας A-CAP ELLA, χωρίς μουσική δηλαδή, όπως τόσες φορές το είχε κάνει, το «Διοσμαράκι», το «Μελαγχροινό», «Μια κόρη από τη Κω», χωρίς να κουράζεται και παρά τη προχωρημένη ηλικία της, να μιλά και να ξαναμιλά για την αγαπημένη της Κω.
Γ.ΚΟΥΣΟΥΔΑΚΗΣ: «ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ ΠΟΥ ΔΕ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΑΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ»
Ο ενταφιασμός της Άννας στο παλιό κοιμητήριο τα Επτά Βήματα, έγινε με δαπάνη του δήμου κατόπιν ομόφωνου ψηφίσματος του Δημοτικού συμβουλίου Κω
Προηγήθηκε η εξόδιος ακολουθία στον Ναό του Αγίου Παύλου που συνοδεύτηκε από χαιρετισμούς του Μητροπολίτη Κώου και Νισύρου, εκπροσώπων δήμου, φορέων του προέδρου των Αποδήμων Νίκου Ιτσινέ, απλών ανθρώπων.
Κάποιοι χαιρετισμοί εξ αυτών συμπεριελάμβαναν και επικρίσεις,( σχετικές με την αδιαφορία που έδειξε δήμος και φορείς στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η χαρισματική αυτή μορφή της μουσικής μας παράδοσης ) και έτυχαν ανταπόκρισης των δεκάδων παρευρισκομένων απλών ανθρώπων που μεγάλωσαν με τα τραγούδια της.
Θερμά ήταν τα χειροκροτήματα του κόσμου, μέσα στο ναό, στο άκουσμα της φράσης «Ντροπή μας που δεν σου προσφέραμε αυτά που έπρεπε, επειδή αδιαφορήσαμε…» από τον οικογενειακό φίλο της Άννας Γιώργο Κουτσουδάκη.
Κ. ΠΑΠΟΥΛΗΣ: «ΜΕΓΑΛΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΑΝΝΑ ΕΤΡΕΦΕ Ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ»
«Θεωρώ τιμή μου που εγώ ένας πολύ μικρής, τοπικής εμβέλειας μουσικός συνεργάστηκα με αυτή τη σπουδαία γυναίκα σε πολλά Φεστιβάλ στη Κάσο, στη Λέρο, στη Νίσυρο, στη Κω. Εκτιμώ πως δε θα ξανασυμβεί αυτό στη ζωή και τη πορεία μου…» ανέφερε μιλώντας στην εκπομπή της ΕΡΤ Ρόδου για την Άννα ο μουσικός, συνεχιστής επίσης της παράδοσής μας από τη νεώτερη γενιά, Κυριάκος Παπούλης .
«Δε θα ξεχάσω» μας διηγήθηκε ο Κυριάκος «το σπουδαίο Βασίλη Σκουλά που θα τραγουδούσε σε εκδήλωση στη Κάσο μαζί με την Άννα, τη στάση του απέναντί της. Όταν έφθασε με το αμάξι και ο Μηνάς Χατζηαντωνίου της άνοιξε την πόρτα, ο Βασίλης Σκουλάς σηκώθηκε από το καφενείο όπου καθόμασταν, στάθηκε προσοχή μπροστά της σαν μηδαμινός ταπεινός άνθρωπος. Το βράδυ δε που ξεκίνησε να κάνει τη δική του παρουσία, μιλούσε για την Άννα πέντε λεπτά. Τόσο σεβασμό έτρεφε στο πρόσωπο της Άννας».
Χαρακτηριστική ήταν και η σκηνή που μας περιέγραψε ο Κυριάκος Παπούλης από άλλη εκδήλωση στη Λέρο το 2014 τότε που ανέβηκε η Άννα να τραγουδήσει και αντί να χορέψει ο κόσμος στάθηκε διπλά της κάνοντας κύκλο και την βιντεοσκοπούσε. Κανείς δεν χόρεψε γιατί κανείς δεν ήθελε να διαταράξει αυτό που γίνονταν, λες και ήταν ένα τελετουργικό δρώμενο.
ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ;
Ένα ακόμα στιγμιότυπο, δείγμα από την αστείρευτη δύναμη της αγαπημένης μας Άννας, ήταν και η 8ωρη Μαραθώνια διευκρινιστική συνέντευξη για τις ανάγκες παρουσίασης της δουλειάς του Σίμωνα Καρά στο πέρασμα του από τη Κω, που έδωσε πριν από δυο περίπου εβδομάδες στην Αλίαρτο (στο φιλόξενο σπίτι του Γιάννη Κουτρουμάνη) στον Δημήτρη Μαντζούρη, συνεργάτη του αείμνηστου μουσικολόγου ερευνητή Σίμωνα Καρά, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη καλλιτεχνική πορεία της Άννας.
«Μέσα σε ένα γερασμένο σώμα κρυβόταν με εκπληκτική λεπτομέρεια μια ολόκληρη εποχή και μια ολόκληρη παράδοση. Πώς χόρευαν, πώς κάνανε τα γλέντια στα σπίτια, ποια τραγούδια τραγουδούσε η μάνα της, ποιο στιχάκι έλεγαν σε εκείνο τον σκοπό, ποιος τον τραγουδούσε τον άλλο, από πού έμαθε τον τρίτο. Μέσα σε αυτό το 90+ χρονών μυαλό κρύβονταν λεπτομέρειες, πρόσωπα, περιστατικά, μουσικές, τραγούδια, χοροί μιας Αντιμάχειας πιο παλιάς από αυτήν που θυμούνταν οι περισσότεροι» γράφει ο Δημήτρης Μαντζούρης στο αποχαιρετισμό του προς την Άννα.
«Η συνέντευξη έγινε τελικά 8ωρη. Ασταμάτητα, χωρίς καν μεσημεριανό. Εξαντληθήκαμε μετά από τόσες ώρες. Ετοιμαστήκαμε να φύγουμε κι εκείνη μας έλεγε: «Τι άλλο θέλετε να σας πω;». Μια ακόμη μαραθώνια συνέντευξη με συγκεκριμένες απορίες για τους σκοπούς, τους χορούς, τους οργανοπαίκτες, τους μερακλήδες, τα έθιμα, τα παιχνίδια της Αντιμάχειας. Ένας απίστευτος πλούτος που ήθελε κι εκείνη – και το έλεγε – να τον αφήσει πίσω. Ακούραστη, χωρίς ίχνος δυσαρέσκειας, παρά την κούραση που προφανώς θα είχε. Με τόση αγάπη και ευγένεια! Μια καρδιά μεγάλη κι ένας νους βαρύτιμος» υπογραμμίζει ο Δημήτρης Ματζούνης.
Σύντομα ευχόμαστε να έχουμε τη χαρά να διαβάσουμε τη Βιογραφία της Άννας Σαρρή Καραμπεσίνη που με περίσσευμα αγάπης έχει επιμεληθεί ο συγγραφέας και ερευνητής Γιάννης Κουτρουμάνης. Μια βιογραφία ξεχωριστή, όπως μαθαίνουμε, με ανέκδοτο υλικό και φωτογραφίες και που δυστυχώς εκείνη δε πρόλαβε να κρατήσει στα χέρια της.
