"Τα παράπονά σας"... στην κάλπη που βγάζει δήμαρχο & αυτοδιοικητικούς

Γιάννης Κιάρης

Η μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών Περιφερειακών και Δημοτικών, σε πλήρη εξέλιξη.

Κάπου 50.000 είναι οι υποψήφιοι πανελλαδικά και περίπου 300 στο νησί της Κω.

Βέβαια, πρώτη φορά φέτος ανακοινώνονται ένας - ένας (εις διπλούν) σε φωτογραφία με τον αρχηγό και κάπου έχουμε χάσει το μέτρημα... Αν συνυπολογίσουμε ότι δεν ανακοινώνονται μόνο οι νέοι υποψήφιοι αλλά και οι παλαιοί (σου λέει, τόσες είναι οι μεταγραφές από τη μια παράταξη στην άλλη άλλοι πάνε ή έρχονται από τον άλλο βαθμό, άλλοι πάνε σπίτι τους και δεν είναι ξανά υποψήφιοι και πάει λέγοντας).

Από τη μια λοιπόν πολύ ενθαρρυντικό και αισιόδοξο το ότι βρίσκονται άνθρωποι που θέλουν να ασχοληθούν με τα κοινά (με τον τρόπο που βρίσκονται και ενίοτε με το όποιο "δούναι - λαβείν", μπορεί να υπάρχει, αν κρίνουμε από τα σχόλια και τους από κοντά γνωρίζοντες. Άλλωστε πέρασαν οι εποχές της απόλυτα εθελοντικής και ανιδιοτελούς προσφοράς στα κοινά).

Από την άλλη -όπως σχολιάζεται και στο Πρώτο Θέμα, ως πανελλαδικό και όχι μόνο ως τοπικό φαινόμενο- προκαλεί απογοήτευση ότι η μεγάλη πλειοψηφία τους κινείται στα πρότυπα της λεγόμενης «κεντρικής» πολιτικής σκηνής, χωρίς ικανότητες, γνώσεις και ιδέες, επίγνωση του ρόλου τους, αίσθηση ευθύνης απέναντι στον τόπο και τους συμπολίτες τους.

Δεν πρόκειται για μια «γενική εντύπωση», αλλά για ζοφερή πραγματικότητα, που την περιγράφουν και την αναλύουν οι πολίτες σε κάθε περιοχή της χώρας. Οι καταστροφικές φωτιές του καλοκαιριού, που εκτός των άλλων ανέδειξαν και τις βαριές ευθύνες της τοπικής αυτοδιοίκησης, είναι απλώς η αρχή ενός ατελείωτου καταλόγου με πολλά μικρά προβλήματα της καθημερινότητας που δεν αντιμετωπίστηκαν, με υποδομές που δεν άλλαξαν, με πρόνοιες που δεν υπήρξαν.

Οι εκδρομείς του καλοκαιριού και όσοι γύρισαν στον τόπο καταγωγής τους έχουν να το λένε: δρόμοι κακοσυντηρημένοι και σε πολλά σημεία επικίνδυνοι, κάθε στροφή του δρόμου κι ένας σκουπιδότοπος, υποδομές χωρίς συντήρηση, πρόχειρη τουριστική «ανάπτυξη», διακοπές στην ύδρευση ακόμη και σε περιοχές που... πνίγονται στα νερά. Η εντύπωση που επικρατεί είναι ότι όλα σταματούν στις μικρο-εξυπηρετήσεις των δημοτών με αντάλλαγμα την ψήφο.

Δεν είναι τυχαίο ότι στους περισσότερους δήμους οι δήμαρχοι αλλάζουν ανά τετραετία ή το πολύ δύο κάποιοι.

Ότι, όλες οι παρατάξεις δεν έχουν ιδεολογική - πολιτική συνοχή (από όλα τα κόμματα - τουρλού). Ότι τα κόμματα για αυτό το λόγο στους περισσότερους δήμους αποφεύγουν να δίνουν στήριξη για να μην αναγκαστούν να διαγράφουν "αντάρτες" (μια σχετική ανακοίνωση έβγαλε η ΝΕ ΠΑΣΟΚ Ν. Δωδεκανήσου μάλλον για τις περιφερειακές αλλά για να δούμε κατά πόσον θα την τηρήσει).

Από εκεί και πέρα, όσο πιο μικρή είναι η συμμετοχή (ψήφοι) μιας κοινότητας ή μιας περιοχής στο εκλογικό σώμα του «καλλικρατικού» δήμου τόσο χειρότερα. Βέβαια μια νέα αλλαγή στον αυτοδιοικητικό χάρτη δεν θα είχε νόημα, δεν θα έλυνε τα προβλήματα, και απλώς θα αποτελούσε ακόμη ένα οργανωτικό πισωγύρισμα. Εξάλλου και στις περισσότερες μεγάλες πόλεις η εικόνα δεν είναι καλύτερη. Σκαμμένοι δρόμοι και φρεσκοφυτεμένα παρτέρια, έργα «βιτρίνας» την τελευταία στιγμή με στόχο να κοροϊδέψουν τον κόσμο και να υφαρπάξουν "ψηφαλάκια".

Η ευθύνη επομένως επιστρέφει στον πολίτη, καθώς έφτασε η ώρα να κάνει τις επιλογές του. Ιδεολογικά ζητήματα εδώ δεν τίθενται (έτσι κι αλλιώς, ο σοβαρός δήμαρχος φαίνεται και ο νοικοκυρεμένος δήμος επίσης. Υπάρχουν περιφερειάρχες και δήμαρχοι που εκλέγονται για δεκαετίες τώρα. Δύο ενδεχόμενα υπάρχουν: ή κάνουν καλά τη δουλειά τους ή δεν έχουν αντίπαλο.

Και όπως καταλήγει χαρακτηριστικά:

Κάπου ανάμεσα στους πενήντα χιλιάδες ανθρώπους που διεκδικούν την ψήφο μας, είμαι βέβαιος ότι θα υπάρχουν σοβαροί, τίμιοι, ικανοί, με διάθεση να προσφέρουν. Σημασία έχει να μπορέσουμε να τους εντοπίσουμε και να τους δώσουμε την ευκαιρία προς όφελος όλων μας. Σε αντίθετη περίπτωση, θα τους ψάχνουμε κάθε φορά που σηκώνει μελτέμια, φουντώνουν οι πυρκαγιές, στερεύει η βρύση, αλλά την κρίσιμη ώρα δεν θα τους βρίσκουμε. Και η ευθύνη θα είναι δική μας.

Στην Κω, όπως έχουμε ξαναγράψει τα κριτήρια και τα διλήμματα που θέτουν οι παρατάξεις και οι επικεφαλής τους είναι τα ίδια με των προηγούμενων χρόνων:

Ο "καλός" κι ο "κακός", ο "αποτελεσματικός" και ο "μη αποτελεσματικός" (εδώ χρησιμοποιούν διάφορα επίθετα με το α- στερητικό), ο "ήρεμος", ο "άγριος", ο "ικανός",  ο "μη ικανός"... και πάει λέγοντας.

Σε ότι αφορά τον απολογισμό έργου: Κάθε φορά -παρά τα όποια επικοινωνιακή μεγέθυνση- η σύγκριση γίνεται προς τα κάτω... (με πρόσχημα και τις όποιες συγκυρίες). Τα δε χωριά (τουριστικότατα και επισκέψιμα από το σύνολο σχεδόν των επισκεπτών του νησιού κατά τη θερινή περίοδο) , δικαίως διαμαρτύρονται (ιδίως τα πιο απομακρυσμένα) σε σχέση με την πόλη για το βαθμό εγκατάλειψής τους...

Δεν είναι τυχαίο επίσης, ότι ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό  (γύρω στα ποσοστά που είχε πάντοτε η τρίτη παράταξη ανάμεσα σε δύο μονομάχους) φαίνεται σταθερά να μην ενθουσιάζεται ούτε με τον ένα ούτε με τον άλλο, όπως και πολλοί άξιοι και ικανοί άνθρωποι -όπως έχουμε ξαναγράψει- που είχαν να προσφέρουν στα κοινά και έχουν αποστασιοποιηθεί.

Για να δούμε και πως θα εκφραστούν όλοι οι παραπάνω προβληματισμοί (και με την όποια αποχή)... στην κάλπη.