ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΩ!

ANDREOU-PASXA-2024.jpgENJOY_TRAVEL_PASXA_2024.jpgEVITA-TRIUMPH-PASXA-2024.jpgFRUIT_CORNER_PASXA_2024.jpgGOURLAS-PASXA-2024.jpgGRILLIS_SERVICE-PASXA-2024.jpgH2O_PASXA-2024.jpgHI-TECH-SERVICE-PASXA-2024.jpgHONDA-FOURTHIOTIS-PASXA-2024.jpgKASSIOU_PASXA_2024.jpgKASSRAS-PASTRY-EASTER-2024.jpgKAYKAS-PASXA-2024.jpgKOAKOS-ELAIONAS-PASXA-2024.jpgKOS_ESTIA_PASXA_2024.jpgLOCKER-PASXA-2024.jpgMARKOGLOU-STAMATIS-PASXA-2024.jpgMELISSA-PASXA-2024.jpgMOUS-PASXA-2024.jpgOPTIKOSMOS-PASXA-2024.jpgORFANOUDAKIS-PASXA-2024.jpgPARAPENTE-PASXA-2024.jpgPEPPERMINT_PASXA_2024.jpgPETRIS-MARMARA-PASXA-2024.jpgROPI-PASXA-2023.jpgSINESIOU-PASXA-2024.jpgSKEVOFILAX_VINERY_EASTER_2024.jpgSMALLART_PASXA-2024.jpgSOULIS-PASXA-2024.jpgSPORT-PANIC-PASXA-2024.jpgTAXI_PASXA-2024.jpgTZANETOULAKOS-PASXA-2024.jpg
Σταθμούληδες Δευ 9 Μαρ 2015

Γεια σας φίλοι μου

το Σάββατο στις 7 Μαρτίου θα γιορτάσουμε όλοι μαζί την επέτειο της Ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα.

Έψαξα και βρήκα κάποια ιστορικά στοιχεία για να γνωρίσω και εγώ λίγα περισσότερα πράγματα γι’ αυτή την επέτειο μαζί σας.

Μου έκαναν εντύπωση τα λόγια του Κ. Τσαλδάρη για τους Δωδεκανήσιους στην τελετή της Ενσωμάτωσης στις 7 Μαρτίου του 1948 : «Τέσσαρες χιλιάδες χρόνια. Οι Δωδεκανήσιοι αντιμετώπισαν όλων των κατακτητών τας επιδρομάς. Δεν εδέχθησαν όμως κανενός εξ αυτών την επιρροήν. Αντιθέτως πολλούς τους εξελλήνισαν με τον πολιτισμός των. Παλαιοί Δωριείς και Ίωνες, οι Δωδεκανήσιοι υπήρξαν συγχρόνως μαχηταί και ναυτιλλόμενοι».

 

7 Μαρτίου. Η ιστορικότερη ημέρα για τα Δωδεκάνησα

Ioannidis Periklis

Η 7η Μαρτίου, αποτελεί ορόσημο όχι μόνο στην ιστορία της Δωδεκανήσου, αλλά και όλης της Ελλάδος, εφόσον είναι η τελευταία εκκρεμότητα για την σύσταση του Ελληνικού κράτους, όπως αυτό υφίσταται σήμερα.

Σκλαβωμένος για πολλά χρόνια ο λαός της  Δωδεκανήσου, υποτάχθηκε σε βάρβαρους εχθρούς, σε σύμμαχους που παρουσιάστηκαν ως φίλοι, μη δίνοντας όμως την ελευθερία πίσω στους νησιώτες. Υπέστησαν βασανισμούς, φτώχεια και πενία, για δεκαετίες έζησαν την παρακμή του τόπου τους.. Έβλεπαν τα όμορφα νησιά τους να μαραζώνουν, να καταστρέφονται και να λεηλατούνται… Όμως ποτέ δεν πτοήθηκαν, ποτέ δεν παρέδωσαν τις ζωές τους στους εχθρούς, πάντοτε μάχονταν υπέρ πίστεως και πατρίδος!

Από τον δοξασμένο τόπο της Δωδεκανήσου, πέρασαν Τούρκοι, Ιταλοί και Γερμανοί, απέναντι στους οποίου οι Έλληνες πολίτες, υπερασπιζόμενοι την εθνική και θρησκευτική τους ταυτότητα, πολέμησαν αέναα για την ελευθερία τους…

Η Μητέρα Ελλάδα με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ζει την ελευθερία της, όμως ένας σημαντικός σταθμός για την νίκης της, τα νησιά της Δωδεκανήσου, 14 στο σύνολο, βρίσκονται ακόμα υπό τον Ιταλικό ζυγό… Οι νησιώτες βίωσαν τα βάναυσα χρόνια της Τουρκοκρατίας, την υποταγή στα χρόνια της Ιταλοκρατίας, τη Γερμανική και Αγγλική κατοχή και ακόμα και τώρα δεν είδαν την ελπίδα να γίνεται πραγματικότητα. Η σημασία των νησιών αυτών ήταν τόσο μεγάλη για τους ξένους κατακτητές, που πάλευαν μέχρι τέλους ώστε να μην γίνουν και πάλι ελληνικά.

Παρόλα αυτά, το ελληνικό φρόνημα που δεν έπαψε ποτέ να υψώνεται στα Δωδεκάνησα, θα δικαιωθεί! Στις 10 Φεβρουαρίου 1947, η Ιταλία συμφώνησε να υπογράψει συνθήκη στο Παρίσι με την οποία τα Δωδεκάνησα παραχωρούνται στην Ελλάδα! Ο λαός της Δωδεκανήσου μπορεί πλέον να φωνάξει «Χαίρε Ελευθερία»!!!

 

 

Ο Νόμος της Ενσωμάτωσης

DODEKANISA ginaikes

Με το άρθρο 1 του Νόμου υπ' αριθμ. 518 "Περί προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου εις την Ελλάδα" της Δ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων ορίζεται ότι: "Αι νήσοι της Δωδεκανήσου Αστυπάλαια, Ρόδος, Χάλκη, Κάρπαθος, Κάσος, Τήλος, Νίσυρος, Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί, Σύμη, Κως και Καστελλόριζον, ως και αι παρακείμεναι νησίδες, είναι προσηρτημέναι εις το Ελληνικόν Κράτος από της 28 Οκτωβρίου 1947". Με τον νόμο αυτό, που αποτελεί τη ληξιαρχική πράξη της ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου στη μητέρα Ελλάδα, τερματίζεται το μεταβατικό στάδιο της ελληνικής στρατιωτικής διοίκησης. Η 7η Μαρτίου 1948 ορίζεται ως ημέρα της πανηγυρικής τυπικής ενσωμάτωσης.

Η επίσημη τελετή της ενσωμάτωσης έγινε στις 7 Μαρτίου του 1948. Το 1955 η Δωδεκάνησος έγινε νομός με πρωτεύουσα τη Ρόδο.

 

Ποιήματα για την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου.

 

ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

Δώδεκα αψίδες θριάμβου έχουν στηθεί στα δώδεκα λιμάνια, 
κι έχουν χρυσοσφυρηλατηθεί με μόχθους και εθνική περηφάνια.
Για να διαβεί η ποθητή μας λευτεριά κυανόλευκα ντυμένη, 
κάθε νησιού μας πάλι ένδοξη στεριά ελεύθερη να γένει.
 
Κόποι και μόχθοι και αγώνες και διωγμοί δε σβήσαν την ελπίδα, 
απ’ την βαριά σκλαβιά να απαλλαχτεί η λατρεμένη μας πατρίδα.
Και να προβάλλει μ’ ορμή η λευτεριά, μάνα μας δοξασμένη, 
για να αγκαλιάσει τα δώδεκα νησιά δαφνοστεφανωμένη.

 

ΕΝΩΣΗ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ

Αιώνες περιμέναμε, πατρίδα να σε δούμε,
κι από τη Μαύρη τη σκλαβιά να ελευθερωθούμε.

Ελλάδα μάνα μας γλυκιά, γνώρισε τα παιδιά σου,
με δάκρυα σε δέχονται τα δώδεκα νησιά σου.

Σφίξε μας μάνα σφίξε μας μέσα στην αγκαλιά σου,
δεν είμαστε πια ορφανά, γιατί είμαστε κοντά σου.

Ζήτω αθάνατη Ελλάς πατρίδα δοξασμένη,
φωνάζουμε από χαρά μαζί σου ενωμένοι.

Ελλάδα μάνα ποθητή που είσαι αιωνία,
συ τα νησιά μας έσωσες από την τυραννία!

 

ΣΤΗ ΓΑΛΑΖΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΣ

Στη γαλάζια θάλασσά μας
του Αιγαίου μακριά
ζούσαν χρόνια σκλαβωμένα
δώδεκα μικρά νησιά.

Τρέφουν όλα μια λαχτάρα
κι ένα πόθο στην καρδιά
πότε θα ΄ρθει άγια μέρα
να γενούν ελληνικά.

Τώρα η μάνα μας Ελλάδα
τα ‘ χει μες στην αγκαλιά
κι η γαλάζια μας σημαία
κυματίζει στα νησιά.

Ρόδος - Κάρπαθος και Σύμη
Πάτμος, Λέρος και η Κως

όλ’ αυτά τα διαμαντάκια 
λάμπουν τώρα μες στο φως.

 

35 ΧΡΟΝΩΝ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

Μέσα απ’ το μνήμα της σκλαβιάς το αραχνομαυρισμένο,
που κάθε τι Ελληνικό ήταν βαθιά θαμμένο,
μέσα απ’ το μνήμα της σκλαβιάς σαν κάποιο παραμύθι, 
ξεπρόβαλε η λευτεριά που ‘χε σκεπάσει η λήθη.

Χρόνια πολλά αλογάριαστα περνούσαν όλο ένα,
τα μαύρα Δωδεκάνησα δεμένα σκλαβωμένα,
άχαρα καρτερούσανε με τη μεγάλη ελπίδα,
πώς γρήγορα θα ενωθούν μαζί με την πατρίδα.

Και τι δεν εζητήσανε, του Νέρωνος τα ‘γγόνια, 
να κάνουν που μας πίεζαν τριανταπέντε χρόνια.
Τα ήθη κι έθιμα θέλησαν να τσακίσουν, 
μα την Ελληνική ψυχή δεν μπόρεσαν να αγγίσουν.


Εφέρανε την προστυχιά στο δοξασμένο χώμα,
επάτησαν, κηλίδωσαν το Ελληνικό το χώμα.

Τώρα Δωδεκανήσιε ξύπνα κι αγαλλιάσου
και σφίξε την ελευτεριά μέσα στην αγκαλιά σου.


Ήλθε δεν είναι ψέματα δεν είναι οπτασία,
για κοίτα την, την γαλανή ντυμένη ενδυμασία.
Στέκει εμπρός σου σε θωρεί δεν της χαμογελάς; 
Είναι αυτή η λευτεριά, η μάνα σου η Ελλάς.

 

Κατασκευή: Ελληνική σημαία

Kataskeui Simaia

Υλικά: Μπλε ή γαλάζιο Α4, κόλλα, άσπρη τέμπερα, καλαμάκι.

Θα πάρετε μπλε ή γαλάζιο χαρτί Α4 και θα το διπλώσετε στην μέση.. Θα σχεδιάσετε έναν σταυρό πάνω για να γίνει η σημαιούλα.. Κολλήστε το διπλό χαρτί με κόλλα έτσι ώστε να μην ανοίγει και να μείνει σταθερό σαν πιο χοντρό χαρτί..

Πάρτε άσπρη τέμπερα και βάψτε τον σταυρό από την μία μεριά.. Αφήστε να στεγνώσει και ύστερα γυρίστε και από την πίσω μεριά για να ζωγραφίσετε και τον πίσω σταυρό..

Μόλις στεγνώσει, πάρτε καλαμάκια (από αυτά που πίνουμε καφέ) και συρράψτε στην άκρη της σημαίας ώστε να μπορούν τα παιδιά να την κρατούν και να κάνουν παρέλαση.

 

Συνταγή: Πατατόπιτα νηστίσιμη

Patatopita

Υλικά:

1 συσκευασία σφολιάτας
2 κιλά πατάτες
4-5 πράσα
1 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 πιπεριά Φλωρίνης
1 πράσινη πιπεριά
λίγος δυόσμος
πιπέρι φρεσκοτριμμένο
λίγο αλάτι
1 φλιτζάνι λάδι
λίγη ρίγανη
χυμός ενός λεμονιού

Βράζετε τις πατάτες καλά ώστε να μαλακώσουν. Ψιλοκόβετε τα πράσα, τις πιπεριές και το μαϊντανό. Αφού βράσουν οι πατάτες, όπως είναι ζεστές, τις ξεφλουδίζετε (με προσοχή για να μην καείτε) και τις λιώνετε με το πιρούνι, ώστε να γίνουν πουρές. Στη συνέχεια προσθέτετε λίγο λίγο το λάδι και το λεμόνι και ανακατεύετε καλά.

Ρίχνετε στον αραιωμένο πουρέ τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύετε πάλι. Απλώνετε σε ένα ταψί το ένα φύλλο ζύμης, το αλείφετε με λίγο λάδι και βάζετε τη γέμιση. Τοποθετείτε από πάνω και το δεύτερο φύλλο, επίσης αλειμμένο με λάδι, και ψήνετε την πατατόπιτα σε φούρνο στους 180ο C για 1 ώρα.

 

Zogas_dimitris