Η απροθυμία του πολιτικού συστήματος να αναλάβει τις ευθύνες του για το έγκλημα των Τεμπών απεικονίστηκε την Τετάρτη, 20/3/2024) με τον πιο ευκρινή τρόπο στα άδεια έδρανα της συμπολίτευσης στην αίθουσα της Ολομέλειας κατά τη συζήτηση για το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής ενώ στον αντίποδα η πολυάριθμη παρουσία των συγγενών των θυμάτων και των επιζώντων έδωσε ένα σαφές μήνυμα της αποφασιστικότητας για τη διασφάλιση της τιμωρίας των ενόχων.
Η συντριπτική πλειονότητα των βουλευτών της ΝΔ με δεδομένη και την απουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη απέφυγε να δώσει το παρών στη χθεσινή συνεδρίαση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι για αρκετές ώρες στην αίθουσα βρίσκονταν μόλις 20 από τους 158 γαλάζιους βουλευτές οι οποίοι παρακολούθησαν τον υπουργό Επικρατείας, Μάκη Βορίδη, τον πρόεδρο της Εξεταστικής Επιτροπής, Δημήτρη Μαρκόπουλο και τον εισηγητή της πλειοψηφίας Λάζαρο Τσαβδαρίδη να διαβεβαιώνουν ότι από την έρευνα της Βουλής δεν προέκυψαν ενδείξεις για ευθύνες του αρμόδιου υπουργού Κώστα Αχ. Καραμανλή ή οποιουδήποτε άλλου πολιτικού προσώπου.
Γέμισαν τα θεωρεία
Στον αντίποδα οι συγγενείς των 57 θυμάτων αλλά και επιζώντες του πολύνεκρου δυστυχήματος γέμισαν τα θεωρεία της αίθουσας της Ολομέλειας προκειμένου να παρακολουθήσουν από κοντά τη συνεδρίαση και να διαπιστώσουν αν υλοποιήθηκε η δέσμευση του πρωθυπουργού ότι θα πέσει φως στην τραγωδία και θα τιμωρηθούν οι ένοχοι.
Η πορεία της συζήτησης, όμως, και η επίρριψη της αποκλειστικής ευθύνης από την πλευρά της πλειοψηφίας στον κομματικά τοποθετημένο σταθμάρχη Λάρισας και τους νεκρούς μηχανοδηγούς κάθε άλλο παρά ικανοποίησε τους συγγενείς των θυμάτων και τους επιζώντες της μοιραίας βραδιάς, η οποία σύμφωνα με τους περισσότερους ειδικούς θα είχε αποφευχθεί αν είχε υλοποιηθεί εγκαίρως το έργο της τηλεδιοίκησης.
Πολλοί από τους συγγενείς δεν έκρυψαν μάλιστα τη δυσαρέσκειά τους για το γεγονός ότι μήνες κοινοβουλευτικής διερεύνησης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι για το πολύνεκρο δυστύχημα δεν ευθύνεται κανένα πολιτικό πρόσωπο.
«Η εξεταστική είναι το τρίτο έγκλημα»
Χαρακτηριστική περίπτωση αποτέλεσε ο Χρήστος Κωνσταντινίδης ο οποίος έχασε τη σύζυγό του το βράδυ της τραγωδίας. Ο κ. Κωνσταντινίδης εθεάθη να χειροκροτεί δηκτικά τα λεγόμενα του Προέδρου της Εξεταστικής Επιτροπής, Δημήτρη Μαρκόπουλου, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η καλύτερη απάντηση στις 57 οικογένειες είναι η «δομική μεταρρύθμιση». «Η εξεταστική είναι το τρίτο έγκλημα, δηλαδή το έγκλημα της συγκάλυψης. Νομίζω ότι το ζούμε στη σημερινή μέρα» δήλωσε ο κ. Κωνσταντινίδης.
«Μεγάλη απαξίωση στην ανθρώπινη ζωή»
Στα θεωρεία της Ολομέλειας βρέθηκε και η επιζώσα του δυστυχήματος Ευδοκία Τσαγκλή. Και εκείνη φάνηκε άλλοτε να απορεί και άλλοτε να εντυπωσιάζεται αρνητικά από τους πολιτικούς ισχυρισμούς περί παντελούς έλλειψης ενδείξεων για τις ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων. «Ήταν πολύ απογοητευτικό μετά από τρεις μήνες και ξέροντας τα γεγονότα να βλέπεις αυτό το τεράστιο θέατρο, την μεγάλη απαξίωση στην ανθρώπινη ζωή» σχολίασε.
Την άρση της ασυλίας του ζητά ο Χ. Σπίρτζης – Επιστολή στον Τασούλα
Επιστολή με την οποία ζητά να αρθεί η ασυλία του και με βάση το νόμο περί ευθύνης υπουργών και να εξεταστούν τυχόν αδικήματα κατά τη δική του θητεία σε σχέση με την εφαρμογή και υλοποίηση της Σύμβασης 717 της ΕΡΓΟΣΕ, απέστειλε ο πρώην υπουργός Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης στον πρόεδρο της Βουλής, Κωνσταντίνο Τασούλα.
Ο κ. Σπίρτζης επικαλείται το άρθρο 86 περί ευθύνης υπουργών καθώς και το σχετικό αίτημα συγγενών θυμάτων στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.
Σημειώνεται ότι το άρθρο 86 παράγραφος 5 του Συντάγματος που επικαλείται ο κ. Σπίρτζης αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αν για οποιονδήποτε άλλο λόγο, στον οποίο περιλαμβάνεται και η παραγραφή, δεν περατωθεί η διαδικασία που αφορά δίωξη κατά προσώπου που είναι ή διετέλεσε μέλος της Κυβέρνησης ή Υφυπουργός, η Βουλή μπορεί, ύστερα από αίτηση του ίδιου ή των κληρονόμων του, να συστήσει ειδική επιτροπή στην οποία μπορούν να μετέχουν και ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί για τον έλεγχο της κατηγορίας».
Αναλυτικά η επιστολή Σπίρτζη
«Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε της Βουλής των Ελλήνων
Όπως γνωρίζετε, η Βουλή έχει απορρίψει προτάσεις για την συγκρότηση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, ως προς την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για την ποινική διερεύνηση του τραγικού δυστυχήματος (εγκλήματος, κατ’ εμέ) των Τεμπών και ειδικότερα για τις ευθύνες πολιτικών προσώπων, ως προς αυτό. Αλλά και με το πόρισμα (της πλειοψηφίας) της Εξεταστικής Επιτροπής για «τη διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών και όλων των πτυχών που σχετίζονται με αυτό» είναι φανερό ότι δεν διαλευκάνθηκαν τυχόν ευθύνες για την διαχείριση της Σύμβασης 717 του 2014 και για την ΕΡΓΟΣΕ. Τούτων δοθέντων, είναι φανερό ότι δεν μου δόθηκε η ευκαιρία, παρότι το ζήτησα σε όλους τους τόνους, να αντιμετωπίσω τις ποικίλες υπόνοιες ή/και κατηγορίες που εκτοξεύτηκαν εις βάρος μου για την περίοδο 2015 – 2019, που διετέλεσα Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να απαντήσω στην επιστολή της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, η οποία ζητεί, εκτός των άλλων, τη διερεύνηση της Σύμβασης 717 του 2014, της ΕΡΓΟΣΕ, για την πιθανή τέλεση «παράβασης καθήκοντος» εκ μέρους μου, χωρίς όμως να αναφέρεται πουθενά σε πράξεις ή παραλείψεις που θα μπορούσαν να την στοιχειοθετήσουν.
Ως εκ τούτου, αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, θεωρώ ότι από τις πρώτες ημέρες μετά το δυστύχημα έχω βρεθεί έκθετος, χωρίς κανένα λόγο και καμία αιτιολόγηση, σε μία προπαγανδιστική τακτική διάχυσης ευθυνών, καθαρά για μικροπολιτικούς λόγους και άλλες πολιτικές σκοπιμότητες, με στόχο την εμπλοκή του ονόματος μου, γενικά και αόριστα, στην χορεία των υπαιτίων του δυστυχήματος/εγκλήματος.
Θεωρώ λοιπόν χρέος μου:
Πρώτον, να υπερασπισθώ την προσωπικότητά μου και την εν γένει πορεία και το έργο μου απέναντι σε οποιαδήποτε προσβολή και σε οποιαδήποτε απόπειρα σπίλωσης.
Δεύτερον, να τιμήσω έμπρακτα και όχι στα λόγια την μνήμη των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών και την τόσο αξιοπρεπή αγωνιστική στάση των οικογενειών και των οικείων τους, ενώνοντας τις δυνάμεις μου με όλους τους Συμπολίτες μου που δίνουν τη μάχη για την πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης, προκειμένου να απονεμηθεί δικαιοσύνη για την τραγωδία/έγκλημα των Τεμπών.
Με βάση τα ανωτέρω, για να μην μείνει καμία σκιά ως προς τις δικές μου ευθύνες αλλά και για να αποκαλυφθούν έμμεσα οι πραγματικοί υπαίτιοι, ζητώ την ενεργοποίηση, ως προς το πρόσωπό μου, του άρθρου 86 παρ. 5 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο:
«Αν για οποιονδήποτε άλλο λόγο, στον οποίο περιλαμβάνεται και η παραγραφή, δεν περατωθεί η διαδικασία που αφορά δίωξη κατά προσώπου που είναι ή διετέλεσε μέλος της Κυβέρνησης ή Υφυπουργός, η Βουλή μπορεί, ύστερα από αίτηση του ίδιου ή των κληρονόμων του, να συστήσει ειδική επιτροπή στην οποία μπορούν να μετέχουν και ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί για τον έλεγχο της κατηγορίας».
Θεωρώντας αυτονόητο, αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, ότι συντρέχουν πλήρως οι προϋποθέσεις που θέτει η ως άνω διάταξη – δεδομένου μάλιστα ότι και η παραγραφή ήταν ένας από τους λόγους που επανειλημμένα αναφέρθηκαν για να δικαιολογηθεί η απόρριψη του αιτήματος δικαστικής διερεύνησης των αδικημάτων που φέρονται να μου αποδίδονται – παρακαλώ να κινήσετε ως τάχιστα την διαδικασία για την ικανοποίηση του αιτήματός μου, σύμφωνα και με τα ειδικότερα οριζόμενα στο άρθρο 155 παρ. 12 του Κανονισμού της Βουλής, που όπως γνωρίζετε ορίζει ότι:
«Στην ειδική επιτροπή της προηγούμενης παραγράφου [δηλ. του άρθρου 86 παρ. 5 που το επαναλαμβάνει η παρ. 11 του ΚαΒ] προεδρεύει ένας από τους Αντιπροέδρους της Βουλής. Ο αριθμός των μελών, η σύνθεση και η συγκρότησή της σε Σώμα καθορίζονται με την απόφαση της Βουλής. Με την ίδια απόφαση ορίζεται προθεσμία υποβολής του πορίσματός της. Μετά την υποβολή του πορίσματος, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου ή των κληρονόμων του ή πρόταση του ενός δεκάτου (1/10) του συνολικού αριθμού των Βουλευτών, μετά από απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων διεξάγεται συζήτηση στη Βουλή, που ολοκληρώνεται σε μία συνεδρίαση».
Ελπίζω και εύχομαι ανάλογο αίτημα να υποβάλουν και τα υπόλοιπα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα, για να οικοδομηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ του πολιτικού κόσμου και της κοινωνίας, δίνοντας στους πολίτες το μήνυμα ότι δεν κρυβόμαστε πίσω από την ασυλία…
Με την ευκαιρία, κ. Πρόεδρε, θέλω να τονίσω ότι θα υποστηρίξω με κάθε τρόπο το δίκαιο αίτημα των συγγενών των θυμάτων και σχεδόν ενάμιση εκατομμυρίου συμπολιτών μας, για την περαιτέρω τροποποίηση του θεσμού της ευθύνης υπουργών, ευελπιστώντας ότι τελικά και η Βουλή θα τείνει ευήκοον ούς και θα ολοκληρώσει το δειλό βήμα της προηγούμενης συνταγματικής αναθεώρησης, με την οριστική κατάργηση της ασυλίας των υπουργών και την ανάθεση της αρμοδιότητας για την άσκηση ποινικής δίωξης κατά αυτών αποκλειστικά στα Δικαστήρια (με αυξημένες, πάντως, εγγυήσεις)».
